Inca Trail
Door: Vera
Blijf op de hoogte en volg Vera
11 November 2005 | Peru, Cusco
7 november
Nee! Te vroeg! Om 5 uur werden we al opgehaald en we hebben het weten te rekken tot een uurtje of 6. Want 6 uur is 6 uur en geen seconde eerder! Vervolgens de anderen opgepikt en ja hoor... is het de hele week mooi geweest, gaat het nu regenen! De eerste kilometers zitten er op. Het eten lijkt weer helemaal goed te zijn! De kok houdt goed rekening met mijn dieet (i.v.m. antibiotica en andere pillen die ik moet nemen vanwege een maag-/darminfectie).
8 november
In de vroegte de boel gepakt en op weg gegaan. De tweede dag moet het zwaarst zijn, maar ik vind het erg meevallen. Eenmaal in het kamp is alles nat van de regen!
9 november
PIJN! Door de kou vannacht willen mijn heupen niet meer. Ik weet het 1,5 uur vol te houden, maar dan kan ik niet meer. Onder de pijnstillers loop ik huilend 5,5 uur verder. De pauzes zijn vreselijk, als ik maar kan doorlopen gaat het wel. Ik krijg veel steun van de groep.
10 november
Na weer pijnstillers genomen te hebben, loop ik als een kivit! Het is de gedachte dat dit de laatste dag is, ik geef nu alles wat ik nog heb. Na 3 dagen regen is het een verademing Machu Picchu in de zon te zien liggen! Maar het feest duurt niet lang... Helaas Waynapichu niet beklommen, maar wel genoten van de warme thermische baden in Aguas Calientes. In de middag de trein gepakt om vermoeid en nat aan te komen in het hostel.
Nee! Te vroeg! Om 5 uur werden we al opgehaald en we hebben het weten te rekken tot een uurtje of 6. Want 6 uur is 6 uur en geen seconde eerder! Vervolgens de anderen opgepikt en ja hoor... is het de hele week mooi geweest, gaat het nu regenen! De eerste kilometers zitten er op. Het eten lijkt weer helemaal goed te zijn! De kok houdt goed rekening met mijn dieet (i.v.m. antibiotica en andere pillen die ik moet nemen vanwege een maag-/darminfectie).
8 november
In de vroegte de boel gepakt en op weg gegaan. De tweede dag moet het zwaarst zijn, maar ik vind het erg meevallen. Eenmaal in het kamp is alles nat van de regen!
9 november
PIJN! Door de kou vannacht willen mijn heupen niet meer. Ik weet het 1,5 uur vol te houden, maar dan kan ik niet meer. Onder de pijnstillers loop ik huilend 5,5 uur verder. De pauzes zijn vreselijk, als ik maar kan doorlopen gaat het wel. Ik krijg veel steun van de groep.
10 november
Na weer pijnstillers genomen te hebben, loop ik als een kivit! Het is de gedachte dat dit de laatste dag is, ik geef nu alles wat ik nog heb. Na 3 dagen regen is het een verademing Machu Picchu in de zon te zien liggen! Maar het feest duurt niet lang... Helaas Waynapichu niet beklommen, maar wel genoten van de warme thermische baden in Aguas Calientes. In de middag de trein gepakt om vermoeid en nat aan te komen in het hostel.
-
11 November 2005 - 16:25
Marian:
Meid, wat een ontzettend geweldige prestatie hebben jullie geleverd! Enorm. Wat een fantastische foto's! -
11 November 2005 - 22:15
Anoek:
Heeeeeej Veerke,
Wat lees ik nu? Een maag/ darminfectie???? Ik vind je wel een bikkel hoor dat je gewoon door bent gelopen ondanks de pijn!!!
Vetje stoer.
Heel veel liefs Anoek. -
12 November 2005 - 00:52
Justin:
Hey Vera,
Eén van de 1e keren dat ik op je site kijk. Wat een domme pech heb jij gehad zeg tijdens je incatrail...groot respect..je weet nu hoe al die peruaantjes zich gevoeld moeten hebben. Wel indrukwekken hé??? Zelfs na alle foto`s vond ik het nogal wat. Ik zit nu in Ushuaia, het einde van de Wereld, Zuid -Amerika en Argentinie. Hoop dat alles goed met je gaat...we spreken in Nederland verder :)
X Jus -
12 November 2005 - 10:07
Peer:
wat een mooie fotoos!Maar je hebt er dus wel voor moeten afzien, zo worden die fotoos je alleen maar meer waard, toch? ja, lijkt me ook wel watdaarzo, maar ik klaag niet over hier,hoor.
houdoe!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
