Chillen op de Antillen!

Het is een wonder dat ik er in gedachten al ben! In mijn hoofd is het nog een grote chaos. Wat een mooi vooruitzicht... Morgen eerst een aantal uur in Miami voor ik naar Willemstad vlieg. En daar staat ze dan, onze Liesbeth, met haar autootje om mij op te halen van Hato Airport.
Goed, dan ga ik nu weer mijn gedachten houden bij het hier en nu, bij het inpakken en wegwezen!

Bon bini mi dushi's! Ik ben nu enkele dagen op Curacao en mijn gedachten zijn allang vervlogen... Het is weer een heel avontuur geweest hier te komen. Dat was ook wel te verwachten met 2x overstappen. Het ging al verkeerd bij de tramhalte. De tram blijkt niet te rijden. Met 2 voor mij wildvreemde vrouwen stap ik in een taxi naar het station. Daar blijkt de trein 2 keer 5 minuten vertraging te hebben. Na uren op Schiphol rondgedwaald te hebben lukt het niet om in te checken. Er is iets mis met het adres dat ik bij me heb. Na 2 keer proberen, lukt het de jongen achter de balie toch mij in te checken. De eerste overstap verloopt soepeltjes. De tweede kent wat meer problemen omdat ik mijn greencard verkeerd invul. Ik heb op dat moment ruim 90 minuten in de rij gestaan en moet weer opnieuw, dit keer met het schaamrood op mijn kaken, in de rij gaan staan. Na een nacht in/op Miami Beach te hebben doorgebracht, neem ik weer de bus terug naar het vliegveld. Ik ben blij dat ik ruim op tijd ben, enkele medereizigers hebben hun vlucht al gemist. Na mijn zoveelste Starbucks theetje van ongeveer een halve liter, vlieg ik naar de gate. Blijkt het vliegtuig ongeveer een uur vertraging te hebben. Ik daal rustig neer op een van de stoelen. Perfecte landing. Minder heftig dan die op Curacao. De wind staat dan namelijk dwars op het vliegtuig... Gelukkig kreeg ik een warm welkom van zowel Liesbeth als het klimaat. Die avond mee geweest naar een volleybaltournooi op het strand om vervolgens alleen nog maar onzin uit te brabbelen van moeheid op het matras in de kamer van Liesbeth.
De afgelopen dagen hebben vooral bestaan uit lezen (inmiddels 2 boeken), eiland rondrijden, strandje pakken... kortom: no spang!
Wat absoluut genoemd moet worden... Met dank aan Jeroen, heb ik Peter Hemmerle hier hardlopend aangetroffen! Gister op het strand naar het Schnitzelparadijs gekeken en vanavond uiteten.
En ik mag ook niet vergeten dat ik met Liesbeth mee naar stage ben geweest. Nee, ze is niet alleen maar aan het genieten, ze is knetterhard aan het werken hier! Respect! Boks!
Ik vind dat ik weer voldoende arbeid heb verricht voor deze vakantie. Het gaat jullie goed, daar aan de andere kant van de oceaan. Ik doe nog even een zonnedansje hier!